Jimmy-Shana-Mexico.reismee.nl

Dag vijf en zes

8 en 9 april.

Gisteren stonden we lekker lui op rond 10 u, met zin in roomservice! En dat deden we dan ook, heel onze "Magic Box" oftewel zo'n systeem met een deurtje dat zij van buiten kunnen openen en wij van binnenin stond boordevol met eten. Dat madametje vroeg via de parlofoon nog aan mij voor hoeveel personen ik eigenlijk wou bestellen en klonk nogal verbaasd toen ik maar twee zei, maar toch: we hebben alles opgesmikkeld hoor! Foto's van de afgelopen paar dagen volgen binnenkort weer.

Daarna hebben we ons opnieuw aan het strand geïnstalleerd en later op de middag bij het zwembad om te lachen met de valszingende ingehuurde zangeres en de mislukte pogingen van een aantal Chinese vrijwilligers om mee te doen met de "rock and roll les" bij het zwembad. Lachen voor ons natuurlijk! Daarna gingen we opnieuw naar de supermarkt en hoe raad je het ook, de zonnecrème stond weer in promotie. En we kwamen net voor zonnecrème, want het is niet te doen hoe snel dit hier opraakt. Dus mama, die extra paar pullen die ik had achtergelaten in België waren toch niet overbodig geweest, haha! Nu ja, nu hebben we hopelijk genoeg tot het einde van de reis en 't jammere is dat ik nog altijd bijna niks bijgebruind ben. Het positieve is wel dat ik ook niet verbrand ben, want je ziet hier niet anders dan kreeften overal (en daar ben ik niet bij, joepie!). Wat je hier ook aan de lopende band ziet zijn Amerikanen, de stereotypes druipten eraf. Jimmy en ik hielden bij hoeveel fake boobies we al hadden gezien, maar het valt gewoon niet meer te tellen. Dat is daar precies een levensstijl, niet te doen! En dan nog zo overduidelijk, echt lelijk. Ook de dikke vetzakjes zijn overvloedig aanwezig en het klassieke "lelijke vent met jong poppemieke" is ook vertegenwoordigd. Je ziet, een geslaagde mix voor menig uitlachmomentje tussen Jimmers en mezelf.

Gisteravond gingen we weer eten bij Asiana maar het viel tegen. We hebben wel het goede doel kunnen steunen: een mooi straatpoesje had post gevat naast Jimmy's stoel en heeft mij geholpen m"n niet lekkere vlees weg te werken. Poes blij, Jimmy blij, ikke blij!

Gisteravond was er een spectaculaire show met allerlei stunts en acts (beetje cirque de soleilachtig), tof!

Vanmorgen moesten we vroeg op, want om 8 u werden we opgehaald voor een dagje "Maya's". Het begon met vertraging want een andere bus had pech en wij moesten die mensen een lift geven naar hun bestemming, pff. Daarna kwamen we aan bij Coba, een complex midden in de jungle met allerlei stukjes die ze al hebben uitgegraven, delen van Mayatempels etc. We kregen uitleg en vanalles te zien en dan kwam het hoogtepunt (letterlijk!): de beklimming, voor de durvers, van de hoogste Mayatempel van heel Yucatan. Dat was een beklimming van ongelijke, smalle, gladde treden met enkel één koordje dat in het midden gespannen was en waar je dus niet bij kon omdat alle andere mensen er zich al aan vastklampten. Dat was dus een no go voor mij, want de reisleidster zei dat wie naar boven raakte (het makkelijke deel) ook weer beneden moest raken en daar zou het foutgaan bij mij. Jimmy daarentegen dartelde als een veulen de bergwand op (voor één keer niet sarcastisch en zelfs niet overdreven, het verschil tussen alle puffende en half kruipende zombies op de tempel en hem was redelijk hilarisch, hij was al boven en weer beneden voor het merendeel de top maar had bereikt). Cool uitzicht, dat ik via de foto's kan meebewonderen, haha.

Daarna ging het richting een cenote, je moet dat zo zien: je komt toe op een onooglijk plekje met een gat in de grond van waaruit een trap vertrekt. Je ziet niks in de diepte tot je de trap afdaalt tot in een reusachtige grot, vaag groen verlicht door een lamp. Onder je is de hele bodem bedekt met een zoetwatermeer en zie je vaag allerlei rotsen op de bodem. Dan daal je dieper af (in je zwemkledij) tot je de bodem bereikt, waar ze een paar planken hebben vastgemaakt vanwaar je in dat water kan. Dan zwem je daar rond in een grot, met onder je 10 meter zicht tot op de bodem en boven je die gigantische donkere koepel, zachtjes verlicht. Magisch! En er zaten vissen, dus dat ik erin durfde was al een overwinning voor mij. Jimmy vond het super natuurlijk en het water was helemaal niet zo koud als we hadden gedacht, lekker verfrissend na die hete tocht door de jungle.

Dan een niet noemenswaardige lunch (bleh) en dan richting punta laguna. Dit is een jungledorpje met een gigantisch meer aan, waar de lokale bevolking gids speelt en waar toeristen nog iets "wauw" zijn, nog geen megacommerce dus. Dan kregen we een rondwandeling door de jungle waar we allerlei aapjes zagen (de jaguars lieten zich niet zien) en eindigden met het bezoeken van het huisje van één van de dorpsbewoonsters. Dat doen die dametjes met tourbeurt, elk op z'n beurt stelt z'n huisje één week beschikbaar voor eventuele toeristen en de opbrengsten daarvan worden dan voor het hele dorp gedeeld. Heel vreemd systeem allemaal maar wel supertof om te zien.

We waren heel erg moe deze avond, dus hadden we het plan te gaan eten in een buffetrestaurant en rap ervan af te zijn. Dat viel anders uit: het bleek wel 's morgens een buffet te zijn maar 's avonds wel à la carte. Gelukkig was het heerlijk! We hadden een biefstukje met roquefortsaus en gratin (ja idd heel europees maar daar verlangen wij naar na meerdere dagen taco's, tortilla's en guacamole) en voor Jimmy sambucamousse en voor mij ricotta-limoen cheesecake als dessertje. Dan nog een digestiefje bij de bar en hier liggen we dan!

Hoe is alles met de oudjes, zijn ze veilig en goed geland? Fijn mamsie dat je bij onze babietjes bent we missen ze wel! Hele dikke zoen en foto's volgen gauw!

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!