Jimmy-Shana-Mexico.reismee.nl

Dag twaalf en dertien

Gisteren was opnieuw een hele rustige dag. Nogal bewolkt dus geen schrik voor verdere verbranding, dat kwam goed uit!

Vandaag hebben we goed uitgeslapen en weer reuzeveel ontbeten. We hadden een gezellige dag en vanavond was er een hoogtepunt: een romantisch diner, rechtstreeks op het strand, met allerlei gerechtjes. Het bestond uit een langoustinesalade, een zeevruchtensoepje, een “surf en turf” oftewel een brok van een kreeft en een biefstukje gecombineerd (gek he!) en een chocoladedessert. Jimmy heeft ook z'n nieuwe liefde ontdekt: de sterkedrank mezcal, een nevenvariant van tequila die meer naar whisky opgaat. Dat belooft voor de rest van de avond!

Nu nog een uurtje bezighouden (in mijn geval) en drinken (in Jimmy's geval, lol!) en dan is er nog een allerlaatste show, want die van morgen hebben we vorige week vrijdag al gezien. De shows herhalen zich wekelijks.

Jimmy en ik hebben in de afgelopen tijd een heleboel eigenaardigheden van de andere hotelbezoekers opgemerkt, het was een studie van menselijk gedrag hier! Ik som even het Ă©Ă©n en ander op.

Ten eerste, een heleboel Amerikanen hebben géén tafelmanieren. Heel velen eten met één hand op de schoot (bizar he) en we zagen zelfs al iemand, heel chique gekleed en alles, die haar vork vasthield alsof ze er iemand mee wou spietsen, zo echt de boertige manier. Vandaag zagen we nog een man die met z'n benen gekruist tegen de tafel aanleunend z'n eten naar binnen aan het werken was, ook met de hand op de schoot. Ook eten met de mond open is hier een sport, en sms'en terwijl je eet is ook handig, je hebt tenslotte een hand vrij he! Het was echt al lachen op dat vlak. Sommigen slaagden er ook in om een aantal borden vol te scheppen met eten en dan het merendeel te laten liggen, qua respect voor de straatarme bevolking die hier staat af te ruimen kan dat wel tellen.

Qua uiterlijkheden valt er hier vanalles op, met name de niet-natuurlijke boezems van de dames (het drijft soms letterlijk zichtbaar “boven water” alsof het reddingsbootjes zijn, omg) en de rijkelijk getatoeëerde lijven van zowel dames als heren vallen ook erg op. Dat is precies een nationale sport daar, en hoe lelijker hoe liever.

Ook de algemeen bekende sport “reserveer je ligbedje” wordt hier volop beoefend. Als wij rond 9 u naar het ontbijt gaan en nog een bedje willen vinden moeten we al goed zoeken. Overal liggen handdoeken, zelfs al van 7 u 's morgens, en vaak zie je die mensen dan pas uren later opdagen (als ze al opdagen!). Heel tof..

Je moet hier aan de ene kant van het grote zwembad je handdoeken halen, sommige mensen zijn ook daar te lui voor en pikken ze af van een ander zijn ligbed (zo zag ik al vlak naast mij een stoute zwartgetinte medemens dat doen, boertig!).

De variëteit in mensen is ook hilarisch, een mens krijgt er spontaan een dosis zelfvertrouwen van. Van de super afgetrainde overgespierde lijven die ook niet mooi zijn tot de “iets” molliger medemens. Vooral in het zwembad is het plezant om mensen te bestuderen.

Zo, dit waren onze beschouwingen van de afgelopen tijd. Dan verlaten wij u allen graag voor de komende show “Mexico, de mis recuerdos”, wat voor mij zoveel betekent als “Mexico, van mijn herinneringen”, dus dat belooft weer!

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!