Geplande terugkomst

Het is hier nu twintig voor tien lokale tijd, tegen 12 u moeten wij uitgecheckt zijn en om 13 u komt de transfer naar de luchthaven ons ophalen. Om 16.55u stijgt het vliegtuig op en we landen op Schiphol om 10.20u lokale tijd. Als we daarna weer alle formaliteiten doorlopen en tot bij de auto raken, dan zouden we rechtstreeks tot bij jullie (mama en papa) gaan, zodat we ook de oudjes kunnen begroeten. In het beste geval is dat ergens rond 14.30 in de namiddag.

Dus, tot heel gauw!

Dag twaalf en dertien

Gisteren was opnieuw een hele rustige dag. Nogal bewolkt dus geen schrik voor verdere verbranding, dat kwam goed uit!

Vandaag hebben we goed uitgeslapen en weer reuzeveel ontbeten. We hadden een gezellige dag en vanavond was er een hoogtepunt: een romantisch diner, rechtstreeks op het strand, met allerlei gerechtjes. Het bestond uit een langoustinesalade, een zeevruchtensoepje, een “surf en turf” oftewel een brok van een kreeft en een biefstukje gecombineerd (gek he!) en een chocoladedessert. Jimmy heeft ook z'n nieuwe liefde ontdekt: de sterkedrank mezcal, een nevenvariant van tequila die meer naar whisky opgaat. Dat belooft voor de rest van de avond!

Nu nog een uurtje bezighouden (in mijn geval) en drinken (in Jimmy's geval, lol!) en dan is er nog een allerlaatste show, want die van morgen hebben we vorige week vrijdag al gezien. De shows herhalen zich wekelijks.

Jimmy en ik hebben in de afgelopen tijd een heleboel eigenaardigheden van de andere hotelbezoekers opgemerkt, het was een studie van menselijk gedrag hier! Ik som even het één en ander op.

Ten eerste, een heleboel Amerikanen hebben géén tafelmanieren. Heel velen eten met één hand op de schoot (bizar he) en we zagen zelfs al iemand, heel chique gekleed en alles, die haar vork vasthield alsof ze er iemand mee wou spietsen, zo echt de boertige manier. Vandaag zagen we nog een man die met z'n benen gekruist tegen de tafel aanleunend z'n eten naar binnen aan het werken was, ook met de hand op de schoot. Ook eten met de mond open is hier een sport, en sms'en terwijl je eet is ook handig, je hebt tenslotte een hand vrij he! Het was echt al lachen op dat vlak. Sommigen slaagden er ook in om een aantal borden vol te scheppen met eten en dan het merendeel te laten liggen, qua respect voor de straatarme bevolking die hier staat af te ruimen kan dat wel tellen.

Qua uiterlijkheden valt er hier vanalles op, met name de niet-natuurlijke boezems van de dames (het drijft soms letterlijk zichtbaar “boven water” alsof het reddingsbootjes zijn, omg) en de rijkelijk getatoeëerde lijven van zowel dames als heren vallen ook erg op. Dat is precies een nationale sport daar, en hoe lelijker hoe liever.

Ook de algemeen bekende sport “reserveer je ligbedje” wordt hier volop beoefend. Als wij rond 9 u naar het ontbijt gaan en nog een bedje willen vinden moeten we al goed zoeken. Overal liggen handdoeken, zelfs al van 7 u 's morgens, en vaak zie je die mensen dan pas uren later opdagen (als ze al opdagen!). Heel tof..

Je moet hier aan de ene kant van het grote zwembad je handdoeken halen, sommige mensen zijn ook daar te lui voor en pikken ze af van een ander zijn ligbed (zo zag ik al vlak naast mij een stoute zwartgetinte medemens dat doen, boertig!).

De variëteit in mensen is ook hilarisch, een mens krijgt er spontaan een dosis zelfvertrouwen van. Van de super afgetrainde overgespierde lijven die ook niet mooi zijn tot de “iets” molliger medemens. Vooral in het zwembad is het plezant om mensen te bestuderen.

Zo, dit waren onze beschouwingen van de afgelopen tijd. Dan verlaten wij u allen graag voor de komende show “Mexico, de mis recuerdos”, wat voor mij zoveel betekent als “Mexico, van mijn herinneringen”, dus dat belooft weer!

Dag tien en elf

Gisteren was maar een rustig dagje, enkel geluierd op het strand onder zo'n cabana en veel gegeten en gedronken.

Vandaag was echter een hoogdag voor Jimmy: zijn cenoteduik! Een cenote is een soort van grot die helemaal of gedeeltelijk onder water staat en die in verbinding staat met tunnels etc.

Omstreeks 9u werd hij opgehaald en naar een soort van plekje in de jungle gebracht vanwaar het avontuur kon beginnen. Ik verwoord het hier zoals hij het me vertelde. Daar aangekomen was het hup, aan met het duikpakje (ahum, dat weegt maar 20 kg met fles erbij hoor) en naar beneden via een trappetje in een donker gat. Het bleek een cenote te zijn die gedeeltelijk met water gevuld was, een reusachtige ondergrondse grot. Ze daalden af tot op een natuurlijk stenen platform vanwaar ze door het water konden waden naar een donkere put, steil naar beneden. Natuurlijk konden ze niet zien waar ze heen gingen, het was op goed geluk duiken, hoofd vooruit in dat donkere gat. Volgens de instructeur is dat het moment waarop velen afhaken, en terecht bedenk ik zo, wie duikt nu “blind” in een zwart gat. Maar enfin, elk z'n goesting. Ze waren dus een tiental meter naar beneden gedoken tot in een volgende “kamer”, waar ze allerlei soorten “tieten” zagen (ja, ook stalactieten, lol). Van daaruit kon je een gevaarlijke route nemen die tot op 40 m diepte zou uitkomen en uit 3 km lange tunnels bestond, of een veilige route. Die gevaarlijke is nu enkel voor gecertifieerde cave divers want er zijn blijkbaar al meer dan 300 mensen omgekomen in die tunnels. Geen aanrader zou ik zo zeggen!

In een volgende grot aangekomen zagen ze dat die maar halfvol water stond dus konden ze even adem happen aan de oppervlakte. Ze zagen er vleermuizen en in het water zelf een heleboel vissen en ook de “ruitenwisser” (in het Engels catfish). Boven water viel er licht binnen via enkele gaten in “het plafond”, oftewel de bovenkant van de grot. Vanuit die gaten zagen ze stukken jungle. Volgens de instructeur was dat een onontgonnen stuk jungle en gevaarlijk voor de mens. Hier leefde jaguars en agressieve apen nog lekker wild, niets voor de mens dus. Nadien gingen ze weer allemaal terug via al die tunnels en grotten en dat was dan hun dive trip!

Hij heeft er alvast super van genoten!

Daarna hebben we de rest van de middag geluierd en gezwommen in het zwembad en zitten babbelen met enkele Amerikanen. Deze avond aten we lekker, carpaccio en ravioli voor mij en caesar salad, soep en een calzone met zalm voor Jimmy. De porties waren wel iets aan de kleine kant, dus nu we na de show terug op de kamer zijn gaat Jimmy nog een roomserciveke bestellen zie!

Dag negen

Vandaag was een superdag! Om twintig voor acht werden we opgehaald en naar het natuurpark Xel-Ha gebracht. Dat is een prachtige lagune aansluitend op de zee waar je allerlei soorten activiteiten kan doen.

Wat we hebben gedaan, in volgorde:

Een fietstocht naar de top van de rivier, via een grappig paadje waarbij de bomen er midden in waren aangeplant (opletten dus), met gammele fietsen met pedaalremmen (even wennen!). We zagen al meteen een paar van de coolste dieren in het park: neusbeertjes (een soort van snoezig klein bruin beertje dat in roedels rondloopt, we zagen er op een gegeven moment zeker dertig op 20 cm van onze voeten liggen spelen) en leguanen, Jimmy's favorietjes. Bovenaan de rivier aangekomen daalden we met een grote band af, waarbij Jimmy de stuurder en bediener mocht zijn, zo kon ik lekker lui achteruit leunen :D. Dat parcours duurde vrij lang, maar wel genieten. Alles moest daar wel met reddingsvesten aan, niet zo handig want die dingen schieten omhoog onder je armen en dat klemt dus wel. Daarna hebben we dezelfde tour nog eens herhaald (met de fiets tot omhoog etc) om dan dezelfde rivier af te snorkelen. En ja, ook ik heb gesnorkeld, hoera :D. Vissen blijven niet mijn favoriete dieren en ik heb de occasionele tak wel eens paniekerig voor barracuda aanzien, maar al bij al viel het eigenlijk wel mee!

Daarna maakten we een tocht door heel het park waarbij we leuke foto's trokken van alle flora en fauna, de foto's volgen zo.

Dan middageten, niet per se om over naar huis te schrijven, en dan een lange snorkeltocht, over de baai van de lagune deze keer. Een prachtige baai waar zoet en zout water elkaar kruisen en waar we veel vissen zagen en ook... zo'n reuze pijlstaartrog (stingray in t Engels), waarvoor je normaal om die te zien in het echt moet bijbetalen. Er is nogal veel "extra" te doen in een al duur park, en al die extras kostten gemiddeld 50 dollar (zot dus!), zoals bijvoorbeeld een "ontmoeting met de stingrays". Iedereen maar betalen, wij zagen er gewoon één in de vrije natuur, veel goedkoper :D. Ze proberen wel het geld uit je zakken te kloppen maar wij wisten heel goed welke activiteiten inbegrepen waren en wat niet. Ook het eten en alle drankjes zijn allemaal inclusief dus dat was fijn.

Na de snorkelbeurt gingen we de avontuurlijke kant op, Jimmy sprong eerst van 'n vijf meter hoge klif (mij niet gezien) en toen deden we samen een aantal ziplines. Je had er waarbij je in een soort schommeltje naar beneden glijdt en in 't water ploft en je had er waarbij je jezelf moest vasthouden aan een balkje boven je hoofd (die vond ik dus duidelijk het engste), maar we hebben ze allebei meerdere keren gedaan! Ik dus helemaal trots op mezelf en al :D. Daarna was het al bijna terugkeertijd (18u), dus hebben we nog één keer de hele tocht gedaan naar de drijfbanden en dreven we nog eens de rivier af.

Al bij al een supertoffe dag, maar nu zijn we uitgeput. Bedjetijd!

Dag zeven en acht

De afgelopen twee dagen waren niet noemenswaardig speciaal, vandaar een korte update: telkens veel aan het strand gelegen onder zo'n cabana, gezwommen in zee en in het zwembad, lekker gegeten en teusjes gedronken. Meer hield het niet in! Morgen gaan we naar natuurpark Xel-Ha, ze komen ons al twintig voor acht ophalen dus op tijd opstaan!

De zon is hier verraderlijk, zelfs met factor 50 meerdere keren is het mijn velletje toch niet gelukt helemaal zonnebrand vrij te blijven. Vandaag dus noodgedwongen wat meer de schaduw opgezocht, voor een genezend velletje :D!

Mama, leuk dat de poesjes en de oudjes het goed stellen!! Superschattig dat ze zo herkenbaar zijn, zo is vooral Niggy ook bij ons :D. Heb je de oudjes al meegepakt naar ons huisje? Wat vinden ze ervan? Heb hen ook de link van deze blog doorgestuurd maar weet niet of ze het al hebben gelezen, tante Karin heb 'k het ook doorgemaild normaal. Qua dat duiken hoef je nergens mee in te zitten, tis met begeleiding van het hotel zelf en er is maar één andere duiker mee dus in minigroepje. Daarom moest hij ook tonen dat hij 't nog kon en dat ging perfect, no worries! Tis niet alsof hij iets zots doet zoals.. uit een vliegtuig springen of zo he, hehehehe!

Dikke zoen van de zatte zongenieters!

Dag vijf en zes

8 en 9 april.

Gisteren stonden we lekker lui op rond 10 u, met zin in roomservice! En dat deden we dan ook, heel onze "Magic Box" oftewel zo'n systeem met een deurtje dat zij van buiten kunnen openen en wij van binnenin stond boordevol met eten. Dat madametje vroeg via de parlofoon nog aan mij voor hoeveel personen ik eigenlijk wou bestellen en klonk nogal verbaasd toen ik maar twee zei, maar toch: we hebben alles opgesmikkeld hoor! Foto's van de afgelopen paar dagen volgen binnenkort weer.

Daarna hebben we ons opnieuw aan het strand geïnstalleerd en later op de middag bij het zwembad om te lachen met de valszingende ingehuurde zangeres en de mislukte pogingen van een aantal Chinese vrijwilligers om mee te doen met de "rock and roll les" bij het zwembad. Lachen voor ons natuurlijk! Daarna gingen we opnieuw naar de supermarkt en hoe raad je het ook, de zonnecrème stond weer in promotie. En we kwamen net voor zonnecrème, want het is niet te doen hoe snel dit hier opraakt. Dus mama, die extra paar pullen die ik had achtergelaten in België waren toch niet overbodig geweest, haha! Nu ja, nu hebben we hopelijk genoeg tot het einde van de reis en 't jammere is dat ik nog altijd bijna niks bijgebruind ben. Het positieve is wel dat ik ook niet verbrand ben, want je ziet hier niet anders dan kreeften overal (en daar ben ik niet bij, joepie!). Wat je hier ook aan de lopende band ziet zijn Amerikanen, de stereotypes druipten eraf. Jimmy en ik hielden bij hoeveel fake boobies we al hadden gezien, maar het valt gewoon niet meer te tellen. Dat is daar precies een levensstijl, niet te doen! En dan nog zo overduidelijk, echt lelijk. Ook de dikke vetzakjes zijn overvloedig aanwezig en het klassieke "lelijke vent met jong poppemieke" is ook vertegenwoordigd. Je ziet, een geslaagde mix voor menig uitlachmomentje tussen Jimmers en mezelf.

Gisteravond gingen we weer eten bij Asiana maar het viel tegen. We hebben wel het goede doel kunnen steunen: een mooi straatpoesje had post gevat naast Jimmy's stoel en heeft mij geholpen m"n niet lekkere vlees weg te werken. Poes blij, Jimmy blij, ikke blij!

Gisteravond was er een spectaculaire show met allerlei stunts en acts (beetje cirque de soleilachtig), tof!

Vanmorgen moesten we vroeg op, want om 8 u werden we opgehaald voor een dagje "Maya's". Het begon met vertraging want een andere bus had pech en wij moesten die mensen een lift geven naar hun bestemming, pff. Daarna kwamen we aan bij Coba, een complex midden in de jungle met allerlei stukjes die ze al hebben uitgegraven, delen van Mayatempels etc. We kregen uitleg en vanalles te zien en dan kwam het hoogtepunt (letterlijk!): de beklimming, voor de durvers, van de hoogste Mayatempel van heel Yucatan. Dat was een beklimming van ongelijke, smalle, gladde treden met enkel één koordje dat in het midden gespannen was en waar je dus niet bij kon omdat alle andere mensen er zich al aan vastklampten. Dat was dus een no go voor mij, want de reisleidster zei dat wie naar boven raakte (het makkelijke deel) ook weer beneden moest raken en daar zou het foutgaan bij mij. Jimmy daarentegen dartelde als een veulen de bergwand op (voor één keer niet sarcastisch en zelfs niet overdreven, het verschil tussen alle puffende en half kruipende zombies op de tempel en hem was redelijk hilarisch, hij was al boven en weer beneden voor het merendeel de top maar had bereikt). Cool uitzicht, dat ik via de foto's kan meebewonderen, haha.

Daarna ging het richting een cenote, je moet dat zo zien: je komt toe op een onooglijk plekje met een gat in de grond van waaruit een trap vertrekt. Je ziet niks in de diepte tot je de trap afdaalt tot in een reusachtige grot, vaag groen verlicht door een lamp. Onder je is de hele bodem bedekt met een zoetwatermeer en zie je vaag allerlei rotsen op de bodem. Dan daal je dieper af (in je zwemkledij) tot je de bodem bereikt, waar ze een paar planken hebben vastgemaakt vanwaar je in dat water kan. Dan zwem je daar rond in een grot, met onder je 10 meter zicht tot op de bodem en boven je die gigantische donkere koepel, zachtjes verlicht. Magisch! En er zaten vissen, dus dat ik erin durfde was al een overwinning voor mij. Jimmy vond het super natuurlijk en het water was helemaal niet zo koud als we hadden gedacht, lekker verfrissend na die hete tocht door de jungle.

Dan een niet noemenswaardige lunch (bleh) en dan richting punta laguna. Dit is een jungledorpje met een gigantisch meer aan, waar de lokale bevolking gids speelt en waar toeristen nog iets "wauw" zijn, nog geen megacommerce dus. Dan kregen we een rondwandeling door de jungle waar we allerlei aapjes zagen (de jaguars lieten zich niet zien) en eindigden met het bezoeken van het huisje van één van de dorpsbewoonsters. Dat doen die dametjes met tourbeurt, elk op z'n beurt stelt z'n huisje één week beschikbaar voor eventuele toeristen en de opbrengsten daarvan worden dan voor het hele dorp gedeeld. Heel vreemd systeem allemaal maar wel supertof om te zien.

We waren heel erg moe deze avond, dus hadden we het plan te gaan eten in een buffetrestaurant en rap ervan af te zijn. Dat viel anders uit: het bleek wel 's morgens een buffet te zijn maar 's avonds wel à la carte. Gelukkig was het heerlijk! We hadden een biefstukje met roquefortsaus en gratin (ja idd heel europees maar daar verlangen wij naar na meerdere dagen taco's, tortilla's en guacamole) en voor Jimmy sambucamousse en voor mij ricotta-limoen cheesecake als dessertje. Dan nog een digestiefje bij de bar en hier liggen we dan!

Hoe is alles met de oudjes, zijn ze veilig en goed geland? Fijn mamsie dat je bij onze babietjes bent we missen ze wel! Hele dikke zoen en foto's volgen gauw!

Dag vier

Dinsdag 8 april.

Vanmorgen al iets langer uitgeslapen (tot 8u, haha!) en dan naar een van de beste ontbijten die we hier al hadden, in buffetrestaurant Spice. Ik at er een omelet, gebakken spek, een gepocheerd eitje, een burrito, enzovoort. Ook een groen sapje van spinazie, waterkers en sinaasappel. Jimmy at van alles iets en dronk een mengelingsapje van vanalles en nog wat. Vreemd maar wel lekker!

Daarna hebben we ons aan het strand geïnstalleerd, gezellig onder een soort afdakje. Genieten van het ruisen van de zee! Jimmy had een korte refreshduik in het duikzwembad, want hij kon voor een prijsje mee gaan duiken in de speciale zoetwatergrotten hier in de buurt, maar dan moest hij de instructeur nu wel bewijzen dat hij nog kon duiken ('t was al zes jaar geleden). En wat bleek: het ging nog prima, dus hij mag mee volgende week dinsdag op een superdive in donkere grotten met allemaal stalactieten (ja papa, laat de woordspelingen maar al komen), georganiseerd door het hotel. Blijkbaar een unieke duikervaring, er zijn maar een paar locaties op de wereld waar zoiets kan! Dat wordt leuk voor hem (en voor mij, kan ik lekker een paar uur zonnen hehehe).

Tot een uur of vier hebben we dan lekker liggen luieren en zwemmen en dan zetten we een stapje in de straten van Playa del Carmen. We vonden een idyllisch plekje, buiten 't toeristische stuk, waar we een typisch Mexicaans biertje dronken (ja, ook ik!). Gezellig!

We moesten op tijd terug zijn ,want om 18u hadden we een eetafspraak in restaurant il pescatore, aangezien dat een redelijk populair restaurant is konden we er enkel zo vroeg een plekje krijgen. Wat een heerlijk diner! We hadden allebei heerlijke carpaccio en een romig tomatensoepje als start en daarna een zalmfilet voor Jimmy en ravioli met garnalen voor mij..

Terug in het hotel besloten we ons te wagen aan een paar spelletjes pool (ik verloor grandioos) en pingpong (gelijkstand). Toen we op de kamer waren bleek de jacuzzi weeral gevuld te zijn, ondanks het feit dat we dat niet hadden gevraagd en hadden we ook een fles cava om te consumeren. Helaas bleek de cava bij opening helemaal niet lekker dus besloten we van onze jacuzzi een cavajacuzzi te maken! Decadent, I know!!

Sebiets nog naar een hopelijk toffe show gaan kijken en dan zit de kans er in dat we nog es roomservice uitproberen voor een avondknabbeltje. Ah ja, een mens moet dat ook es testen he! Morgenochtend plannen we een roomservice ontbijtje op de kamer met alles erop en eraan, joepiejee!

Laat de reacties gerust komen, fijn iets van thuis te horen en ook van mijn poezebeestjes!

Welkom op onze reisblog!

Hallo en welkom op Jimmy's en mijn reisblog!

Hier posten wij updates van onze Mexicoreis!

Laat gerust een berichtje achter :D